Leven met rhizartrose – een vorm van artrose die het gewricht aan de basis van de duim aantast – beperkt zich niet tot een lichamelijk ongemak.
Deze pathologie, die op de pagina Rhizartrose wordt uitgelegd, kan het dagelijks leven ernstig verstoren: verlies van autonomie, professionele beperkingen, emotionele vermoeidheid, zelfs zich terugtrekken op zichzelf.
Als we de algehele impact van rhizartrose begrijpen, en dan niet alleen de pijn, kunnen we de ontwikkeling ervan beter voorspellen en concrete maatregelen treffen om onze kwaliteit van leven te behouden.
Dagelijks ongemak dat na verloop van tijd evolueert
De eerste tekenen van de ziekte – pijn, stijfheid, krachtverlies – beperken geleidelijk de bewegingen van de duim.
Bepaalde eenvoudige handelingen worden moeilijk, zoals het dichtknopen van een overhemd, het dragen van een tas of het gebruiken van een telefoon. Deze functionele beperking kan in de loop van de tijd verergeren, waardoor de autonomie afneemt en de afhankelijkheid van anderen toeneemt.
Er zijn echter eenvoudige strategieën waarmee we dagelijks actie kunnen ondernemen. Op de pagina Dagelijkse handelingen bij rhizartrose vind je praktische adviezen om mechanische beperkingen te verlichten en onnodige pijn te voorkomen.
Het is ook mogelijk om de mobiliteit te behouden door middel van fysiotherapie, zelfhereducatie en aangepaste bewegingen.
Een impact op werk, vrije tijd en zelfbeeld
Wanneer rhizartrose de dominante hand aantast, kan dit een grote impact hebben op het werk.
Dit geldt met name voor handmatige, technische of medische beroepen. Sommige mensen moeten hun standpunt aanpassen of zelfs hun loopbaan heroverwegen. Specifieke aanbevelingen vind je op de pagina Aanpassen van je werk bij rhizartrose.
Ook vrijetijdsbestedingen worden beïnvloed: tuinieren, klussen, muziek en zelfs sport kunnen bronnen van pijn of geleidelijke stopzetting worden. Aangepaste lichaamsbeweging blijft echter nuttig. Dat opgeven niet nodig is, blijkt uit de pagina Sport en rhizartrose: wat is er mogelijk?
Tenslotte kan de misvorming van de duim in gevorderde vormen esthetische schade veroorzaken, waarmee soms moeilijk te leven is, vooral bij vrouwen.
Deze dimensie krijgt nog weinig aandacht, maar draagt wel bij aan de verandering van het zelfbeeld.
Een psychologische impact die vaak wordt onderschat
Chronische pijn, zelfs matige, kan, wanneer deze aanhoudt, mentale vermoeidheid, een gevoel van frustratie of onbegrip en soms een gevoel van isolatie veroorzaken.
Bij sommige mensen kan dit leiden tot slaapverstoring of een lager zelfbeeld.
Op de pagina Psychologische omgang van chronische pijn worden deze onzichtbare, maar zeer reële dimensies onderzocht.
Steun van de mensen om je heen speelt hierbij een essentiële rol. Een positieve dynamiek behouden, bepaalde taken delegeren, gehoord worden: dit zijn allemaal elementen die op de pagina Ondersteuning voor mantelzorgers en Dagelijkse ondersteuning worden beschreven om de veerkracht van de patiënt en zijn/haar naasten te versterken.
Door te anticiperen op de verschillende stadia van het ziekteverloop, kan je je beter voorbereiden.
Je levenskwaliteit behouden ondanks ziekte
Het is mogelijk om met rhizartrose te leven en toch een goed comfortniveau te behouden.
Dit gebeurt op basis van persoonlijke ondersteuning, aangepaste handelingen en soms het gebruik van technische hulpmiddelen.
Op de pagina Grijphulpmiddelen: welke hulpmiddelen voor patiënten? worden eenvoudige maar effectieve hulpmiddelen beschreven die het dagelijks leven kunnen veranderen. Sommige mensen kiezen er ook voor om hun levensstijl aan te passen. Een ontstekingsremmend dieet kan bijvoorbeeld een nuttige aanvulling zijn op voorgeschreven behandelingen.
Dit alles maakt deel uit van een uitgebreide aanpak, die wordt besproken in het hoofdstuk Behandelingen en zorg. Deze aanpak omvat, afhankelijk van de intensiteit van het ongemak, zowel medicamenteuze oplossingen als operaties.
Je begrepen en gesteund voelen
Door je ervaringen met andere patiënten te delen, kan je de ziekte vaak beter aanvaarden. In de rubriek Getuigenissen van patiënten wordt geïllustreerd hoe ieder persoon zich op zijn/haar eigen manier aanpast, afhankelijk van leeftijd, situatie en pijnniveau.
Zorgprofessionals zijn er om de patiënt te begeleiden, behandelingen aan te passen en te ondersteunen in zijn/haar zorgpad.
