“Ik kan eindelijk opnieuw golfen“
Laurence vertelt over haar terugkeer naar een sportieve levensstijl na een dubbele operatie aan haar duimen
Wanneer pijn in de duim de dagelijkse activiteiten belemmert, wordt het moeilijk om een normaal leven te blijven leiden. Dat is wat er gebeurde met Laurence Auriol, een 68-jarige sportliefhebber en voormalig oogarts uit de regio Parijs. Ze werd lange tijd geremd door haar professionele leven en besloot toen ze met pensioen ging een operatie te ondergaan aan haar beide door rhizartrose aangetaste handen. Ze vertelt ons over haar traject, van pijn naar operatie en opnieuw aan het werk.
Een discrete maar zeer invaliderende artrose
Laurence had weinig zichtbare vervorming aan de duim. Toch werden sommige handelingen onmogelijk: groenten schillen, een knoop sluiten, tanden poetsen of naaien kostte steeds meer moeite. Ze gebruikte zelfs haar linkerhand om de sleutel in het slot te draaien.
Deze beperkingen hadden vooral betrekking op knijpbewegingen, die zo essentieel zijn in het dagelijks leven. Het ongemak verstoorde haar vrijetijdsbesteding, tot het punt waarop ze een van zijn passies moest opgeven: golfen.
“Ik ben zo lang mogelijk doorgegaan… maar uiteindelijk werd het vasthouden van een club onmogelijk.
Een keuze gemaakt bij pensionering, met een gerust hart
De pijn was al enkele jaren aanwezig. Maar als arts zag Laurence zichzelf haar professionele activiteiten niet onderbreken om voor zichzelf te zorgen. Toen ze met pensioen ging, nam ze de tijd om een reumatoloog te raadplegen, die haar een röntgenfoto voorschreef. De diagnose was: bilaterale rhizartrose. Ze werd toen doorverwezen naar dr. Maillot, een chirurg in de kliniek van Meudon-la-Forêt.
Omdat ze zich bewust was van wat er op het spel stond en vertrouwen had in de arts, had ze geen angst:
“De chirurg zei gewoon tegen me: “Met welke hand beginnen we?” Ik vond het direct en eenvoudig, en het gaf me meteen vertrouwen“
Twee interventies, een bemoedigend herstel
Laurence onderging een operatie aan beide handen, anderhalf jaar na elkaar. De laatste operatie vond plaats op 9 april. Voor de eerste hand was het herstel snel: één week ontstekingsremmers, daarna een geleidelijke hervatting van de dagelijkse bewegingen, zonder formele revalidatie. Ze revalideerde thuis en kreeg langzaam haar gewone bewegingen weer terug.
Voor de eerste geopereerde hand is de mobiliteit nu volledig terug. De kracht is nog niet volledig terug, maar het gaat vooruit, zij het voorzichtig. Het opnieuw beginnen golfen was een symbolische stap in dit herstel.
Een vlot zorgpad, een geruststellende proef
Laurence’s behandeling was relatief eenvoudig: een consult bij een reumatoloog, een röntgenfoto en een doorverwijzing voor een operatie. In haar geval was de huisarts er niet bij betrokken. Dit traject is volledig mogelijk.
Kort na haar laatste operatie had een val alles in gevaar kunnen brengen. Toen ze viel, landde ze rechtstreeks op haar geopereerde duim. Tot haar grote verbazing bewoog de prothese niet.
“Dat stelde me gerust. Dit is het bewijs dat het werk goed gedaan is.”
Voluit leven ondanks rhizartrose
Tegenwoordig heeft Laurence weer een actief en bevredigend leven. Wandelen, paddleboarden, golfen… alle activiteiten waar ze van houdt liggen weer binnen haar bereik, dankzij de juiste behandeling en een goed uitgevoerd herstelprogramma. Haar verhaal illustreert dat een goed gekozen chirurgisch zorgpad je in staat kan stellen om in beweging te blijven, zonder op te geven waar je plezier in hebt.
